aşk dediğin bizim oralıdır

ellerinden tutup götürsem,

korkunç sokaklardan limana doğru.

işte şimdi, dünyayı tekrarlayan bir ezgi

bir sırra dokunur, denizin klarneti

çünkü sevgilim, kekik kokar bizim çocuklar

üstelik aşk tam da oradadır

gör ki,

burun buruna geldiğim bütün martılara anlattım

bir özrü tekrar eder, bir yaraya alışır gibi

maviyi taşıyacaklar sana doğru,

umudu, sonsuz ve doyumsuz kuşkuyu

çünkü sevgilim, hala taşralıdır bizim çocuklar

üstelik dünyadan kuşlar aşırır.

Urla’da bir oltaya astım, bütün yalnızlığım.

tuzlu ağlar çekildi yüreğimden

seni ellerinden tutup, karanfillere götürsem

çünkü sevgilim, aşk bazen komalıdır.

ah ki,

Basmane’den rıhtıma doğru tırmandım dünyayı

sana varmadan sabah oldu

hangi ney’e üflesem,

ilk Ege’li çocuklar duydu.

çünkü aşk tam da oralıdır.

ellerinden tutup götürsem

seni, ellerinden, gerisin geri.

Fotoğraf & Şiir : Özgür Zeybek