Ekönömük tablö malumunuz. Çok şahane! Herkese aylarca ertelemeli kredi kullandırıp geçici rahatlama hissi verdiklerinden kimse giren şemsiyeyi (açılsa dahi) fark etmeyecek. Küçük küçük gazla zehirlenirken bizi gazla zehirleyenlerin hazırladığı sofra için onlara teşekkür etmekle meşgul olmak gibi bir şey hâlimiz.
Öte yandan henüz hayatta olduğumuz için şükrederken bu şükürlerimizi edeceğimiz bir camimiz de oldu. Ayasofya... Kaldı ki zaten kısmen de olsa ibadete açık olan bir yapının statü olarak camiye dönüşmesi, bunca zamandır içimizi dolduran tüm sıkıntıları ortadan kaldıracak sanki! Öyle ya, o nasıl zulüm öyle, sen kalk fethin en önemli sembolünü müzeye çevir. Neymiş efendim ortak kültür mirasıymış! Sensin be ortak!
Böylelikle yarından tezi yok, milli gelir arşı delecek, yoksulluk bitecek, işsizlik tarihe karışacak, teknolojide dünya devi olunacak. Memleketin tek sorunu Ayasofya'ydı. Cami olmadığı için başımız dertten kurtulmuyordu. Bizi affetsin Yaradan!
Sonra baktık, ekonomi daha da batıyor, Ayasofya'yı cami yapmamızı sindiremediler, bizi bitirmeye çalışıyorlar deriz. N'olcak! Biz de başka çatışma sebebi bulana kadar bununla oyalanacağız işte.
Çatışma, gerilim... Gerçek gündemi geri plana itmek için her şey...