Başlık biraz iddialı görünse de,içeriğini düşününce nasıl da bir keyif kahyalığına soyunuverdiğinizi anlıyorsunuz.Sanat;uçsuz bucaksız bir alanın içinde ortaya çıkan gücün yarattığı durumdan aldığınız hazdır işte...İşin içinde kendinizi var etmeye çalışmak...Kendiniz olmak...Kendinizle olmak...
Kalemi ilk elime aldığım zamanı çok iyi hatırlamasam da ,ilk çizdiğim güvercin hala aklımda...Yaşım beş.Yok gagasıydı,gözüydü,tüyüyde derken ortaya birşeyler çıkarmanın tadı işte ta o zamanlardan beri benimle...Çok uzun yıllar müzik ile geçirdiğim zamanlardan sonra tekrar resim yapmaya başlıyor olmak içimde bir çok duyguyu barındıryor.Aynı anda hem iyi hissettiriyor hem de kötü...İşin muhasebesine girmiyorum ve anı defterine dünüşmesin diye yazıcığımı da burda sonlandırıyorum.Belki daha sonra hakkımda bir şeyler yazabilirim.Bu vesile ile neredeyse yirmibeş yıl sonra ilk yaptığım resim çalışmamı paylaşıyorum...
Paylaşımımız birikimiçin referansıdır derler. Farklı bakışınızı kutlarım.